Meidoorn (Crataegus monogyna)

Andere namen: meidoorn, meidoorn, meidoorn, meidoorn, meidoorn, meidoorn, meidoorn, meidoorn, meidoorn, meidoorn, doorn

Schade score: 1 (Natuurlijke stoffen)

De meidoorn of Crataegus monogyna is een boom uit de rozenfamilie die vooral voorkomt in de koelere streken van het noordelijk halfrond. Hij is bekend onder vele volksnamen, zoals de eenzaadlobbige meidoorn, meidoorn, loch, meidoorn, meidoorn, meidoorn, heartbread, meidoorn of doorn. In de lente zijn de donkergroene bladeren versierd met een rij witte bloemen, die later glanzend rode vruchten produceren die meidoorn worden genoemd. Eenstijlige meidoorn is niet alleen decoratief, maar ook erg nuttig. De bast, bladeren, bloemen en vruchten worden gebruikt in de geneeskunde, waar ze worden gebruikt om verschillende preparaten te maken ter ondersteuning van het hart en het bloedvatenstelsel.

Meidoorns, de vruchten van de meidoornboom, zijn eetbaar en kunnen rauw gegeten worden, maar veruit de meest voorkomende toepassingen zijn het maken van jam, compote, likeur en wijn. Gedroogde en gemalen meidoornappels worden ook gebruikt om koffie van te maken. Meidoornbloemen worden vaak gebruikt als onderdeel van verschillende theemelanges vanwege hun heilzame werking op het lichaam, met name op het hart en de bloedvaten. Meidoornbloemen zijn ook te vinden in verschillende theeën, tincturen of siropen. Meidoornbast kan gebruikt worden als bron van tannine voor natuurlijke textielverf. Tot slot is het hout van de meidoorn erg hard en duurzaam, waardoor het nuttig is voor het maken van houtsnijwerk of gereedschap. De meidoorn biedt dus een breed scala aan toepassingen, niet alleen in de geneeskunde, maar ook in de gastronomie, het ambacht en zelfs de industrie. De meidoorn is dus een geweldig voorbeeld van hoe de natuur de mens kan voorzien van veelzijdige middelen voor leven en gezondheid.